تحلیل تغییرات تقاضا و اثرات آن در طراحی شبکه تغذیه کننده چندطریقه ای

یکی از راههای افزایش تمایل به استفاده از  حمل و نقل همگانی، هماهنگی بیشتر بین طریقه های سرویس دهنده و یکپارچگی شبکه است. استفاده از طریقه های انبوه بر، زمانی توجیه پذیر است که تقاضای مناسب آنها به نحو مقتضی با استفاده از شبکه های پایین دست، مانند شبکه تغذیه کننده، تامین شود. در این مقاله، اثر تغییرات تقاضا برروی پارامترهای طراحی در شبکه‏ حمل و نقل همگانی تغذیه کننده بررسی می شود. با توجه به پیچیدگی ذاتی طراحی شبکه، بویژه طراحی تغذیه کننده ها و ناتوانی روشهای ریاضی در همگرایی و رسیدن به جواب در فضای چندبعدی مسئله،  از یک روش فراابتکاری، الگوریتم اجتماع مورچگان، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد افزایش تقاضا در نواحی حومه‏ای برای پارامترهای طراحی سیستم نسبت به مناطق مرکز شهر تأثیر بیشتری می گذارد و سبب افزایش هزینه های کلی سیستم بعلت طول بیشتر خطوط خواهد شد. بواسطه خدمت رسانی همزمان طریقه ها در شبکه و تخصیص تقاضا، ایجاد خدمات نیم دور امکان پذیر می شود به طوری که تواتر شناور خطوط، سبب کاهش هزینه های استفاده کننده و بهره بردار و افزایش مطلوبیت سرویس می شود. در مطالعه موردی انجام شده در این مقاله، کاهش تقاضای نواحی دور و نزدیک خط ریلی باعث می شود تعداد خطوط 7%، تواتر بهینه 20%، مجموع طول خطوط شبکه 2% رشد و سرفاصله ی آنها نسبت به حالت مبنا بطور متوسط 21% کاهش داشته‏ باشد.